17 лютага 2024
У нашай установе адукацыі ўжо стала добрай традыцыяй віншаваць воінаў-інтэрнацыяналістаў, якія жывуць у мікрараёне нашай установы адукацыі. Людзей, якія, вярнуўшыся з вайны, працягнулі служэнне Айчыне: прывівалі маладому пакаленню любоў і павагу да Радзімы.
Вельмі сімвалічна мы назвалі свой памятны вечар: "Пакуль мы памятаем – мы жывем". Бо мы не проста павінны, а абавязаны памятаць пра тых нашых сучаснікаў, якія прайшлі вогненныя вёрсты вайны ў мірны, здавалася б, час.
І выразна разумець:
Кому война нужна, зачем?
Зачем нам слёзы и могилы?
Ведь убивают насовсем,
Восстать уже не будет силы…